Hoe dan. Ik kan het nog steeds niet écht begrijpen. Hoe kan het zo zwart zijn dat je niet meer wilt leven? En het is niet dat ze er niet over sprak, dat ze niet haar best deed om het uit te leggen - of beter gezegd -  dat ze geen moeite deed om haar keuze te verantwoorden. Want dat deed ze wel. Telkens weer, vooral kort voordat ze haar zoveelste zelfmoordpoging deed.